Dla taty i dziecka

Dla mnie największą motywacją było zorganizowanie sobie czasu z synem, bo zawsze gdzieś tu był problem, w codzienności wychodzimy do jednego pokoju drugiego, a taki czas, żeby sam na sam ze sobą spędzić, ciężko w domu znaleźć dlatego **poszukałem...

Dla mnie największą motywacją było zorganizowanie sobie czasu z synem, bo zawsze gdzieś tu był problem, w codzienności wychodzimy do jednego pokoju drugiego, a taki czas, żeby sam na sam ze sobą spędzić, ciężko w domu znaleźć dlatego poszukałem i znalazłem centrumprzygody.com!

Mam na imię Mateusz i jeżdżę w tym roku z moim 9 letnim synem. Widzę jak zmienia się i dojrzewa, jak podejmuje wyzwania, to co wiązało się ze strachem, teraz dzięki zaufaniu, które jest między nami przerodziło się w bardzo fajną relację. Mamy ten sw...

Mam na imię Mateusz i jeżdżę w tym roku z moim 9 letnim synem. Widzę jak zmienia się i dojrzewa, jak podejmuje wyzwania, to co wiązało się ze strachem, teraz dzięki zaufaniu, które jest między nami przerodziło się w bardzo fajną relację. Mamy ten swój świat, te swoje wyjazdy, nić porozumienia, którą odkryliśmy i myślę, że to jest największa wartość bo to może zaprocentować na przyszłość. Dawid czeka na te wyjazdy, lubi zajęcia z innymi dziećmi, uczy się funkcjonowania w grupie. Mnie rozmowy z innymi ojcami dają szansę konfrontowania punktów widzenia, sposobów radzenia sobie z różnymi wyzwaniami, trudnościami wychowawczymi - to zasób. Żeby pewne rzeczy robić lepiej, inspirować się. Trochę bardziej poznałem siebie, mechanizmy, które we mnie funkcjonują, wiem z czego one wynikają i myślę, że mam pewne wskazówki, żeby to zmienić i działać lepiej jako mężczyzna i ojciec. To co zrozumiałem jeszcze bardziej, to, czego potrzebuję, żeby działać dobrze, skutecznie na co dzień, realizować to, co sobie założę i mieć przy tym fun, to zadbać o przestrzeń dla siebie w strefie mentalnej i fizycznej, czas i skupienie. Kiedy zaczynam o to dbać, to czuję większą równowagę, a to pomaga mi lepiej budować relacje i lepiej się dogadywać w rodzinie.

Wyjazdy z Anią zbudowały i umocniły naszą relację, pozwoliły mi odkryć cechy Ani, których wcześniej nie widziałem. Już w wieku 11 lat dała mi odczuć, że potrafi być przewodnikiem, potrafi się troszczyć o codzienność takiej wyprawy, że dba i sama ...

Wyjazdy z Anią zbudowały i umocniły naszą relację, pozwoliły mi odkryć cechy Ani, których wcześniej nie widziałem. Już w wieku 11 lat dała mi odczuć, że potrafi być przewodnikiem, potrafi się troszczyć o codzienność takiej wyprawy, że dba i sama inicjuje naprawienie relacji, która na chwilę czymś mogła zostać zaburzona, bo coś nie wyszło itp. Zaskoczyła mnie tym, że dba o to, żeby pojechać, być na czas, być przygotowanym i ta jej determinacja wspiera też mnie, żeby być tutaj do końca nawet pomimo przeszkód i trudności. To wszystko co się tu dzieje na wyjazdach bardzo umacnia naszą relację na co dzień, cementuje i tworzy nienaruszalną przestrzeń, do której nikt inny nie ma dostępu, na co dzień i w szkole bardzo pomaga i spaja i pomaga niejednokrotnie przetrwać. Ania pokonuje tu swoje bariery, które ma w byciu z przyrodą, wspinaniu się, wiszeniu nad ziemią, nawet takie zwykłe bariery, że pająk wejdzie do namiotu. Na pewno to, co tu się dzieje umacnia ją na co dzień, nawet jeśli tego sobie nie uświadamia - ja to widzę, jest to oczywiste. Spotkania z ojcami też są bardzo ważne, rozmawiamy o rodzinach, o dorastaniu naszych ojców, dorastaniu dzieci, o tym z czym musimy sobie radzić na co dzień. O tym jak nasza przeszłość, przeszłość dzieci wpływa na dojrzałość, na dorosłość na wybory, które podejmujemy. Czas oderwany od pracy, od telefonu pozwala skupić się na dziecku, to bardzo ważny czas, który dajemy dzieciom, nie warto z tym czekać. *Czas biegnie i twoje dziecko już nigdy nie będzie miało tyle lat ile ma teraz. *

Staliśmy się odważniejsi, teraz już taki zjazd na linie z urwiska to już nie jest problem, wejście na skałę 30 metrową to też nie jest problem, to jest faktycznie duża zmiana. Zbliżyliśmy się do siebie. **Franek stał się dojrzalszy, odpowied...

Staliśmy się odważniejsi, teraz już taki zjazd na linie z urwiska to już nie jest problem, wejście na skałę 30 metrową to też nie jest problem, to jest faktycznie duża zmiana. Zbliżyliśmy się do siebie. Franek stał się dojrzalszy, odpowiedzialniejszy, a ja przypomniałem sobie czym jest zabawa! Tu jest przede wszystkim frajda - można się ubrudzić, można się zmęczyć, jest jakaś adrenalina. Przebywamy dużo czasu razem, docieramy się, młody się trochę złości na ojca, ojciec musi się nauczyć się w takich sytuacjach funkcjonować. Spędzanie razem czasu, dużo czasu sam na sam, tego nie ma na co dzień, zwłaszcza w takich warunkach, troszkę bardziej ekstremalnych. Tu jest *surowa natura, wprowadzanie w ten świat jest cenne, to powrót do pierwotnych instynktów, dlatego mój syn szuka wsparcia i dopingu u ojca. *Spotkania z ojcami, warsztaty dają wartość, *często nawet podświadomie rejestruje jak inni mężczyźni rozwiązują różne sprawy w relacjach z dziećmi. *

Jedno z najlepszych miejsc do budowania relacji i miękkiego zapoznania się z technikami survivalowymi. Świetny mix! Niewiele osób potrafi połączyć niesamowitą sprawność i tak liczne **umiejętności wspinaczkowe i survivalowe z jednoczesnym...

Jedno z najlepszych miejsc do budowania relacji i miękkiego zapoznania się z technikami survivalowymi. Świetny mix! Niewiele osób potrafi połączyć niesamowitą sprawność i tak liczne umiejętności wspinaczkowe i survivalowe z jednoczesnym wyczuciem i umiejętnościami psychologicznymi. Oni potrafią. Byłem wiele razy. Dzięki Michał!!! Polecam.

W mojej rodzinie moja żona uważa, że wszystko powinniśmy robić razem.* To, co tu odkryłem, to, że jeśli wyjedziesz sam z dzieckiem w kontakcie 1 x1 to jest zupełnie inaczej.* Więc to jest taki czas dla siebie, takiego oderwania, ostrzenia piły jak ...

W mojej rodzinie moja żona uważa, że wszystko powinniśmy robić razem.* To, co tu odkryłem, to, że jeśli wyjedziesz sam z dzieckiem w kontakcie 1 x1 to jest zupełnie inaczej.* Więc to jest taki czas dla siebie, takiego oderwania, ostrzenia piły jak to się mówi. Druga rzecz to sama noc w lesie i różne przygody, które mamy, dreszczyk emocji, który się tu pojawia: chodziliśmy po jaskiniach, pływaliśmy na pontonach, wspinać będziemy się za dwa miesiące. Dziś spaliśmy w lesie pod tarpem, co jest przeżyciem samym w sobie, to nie jest bezpieczny dom z cegieł, tylko marny kawałek plandeki rozpiętej nad głową i przewygodny materac z mchu i paproci- to samo w sobie jest niesamowite. To, że się odrywasz od codzienności, wyskakujesz sobie, kontakt z przyrodą. Ja dziś wstałem o 5 rano i co mnie obudziło? Pięknie śpiewające ptaki, które wszędzie było słychać, wspaniałe przeżycie. Nie dostaniesz tego w bloku ani nawet na uboczu w domu.

„Będzie już z 9 lat jak tutaj jeżdżę z Michałem i jego ekipą na te wyjazdy. Byłem typem, który raczej woli kanapę i laptopa niż wspinanie się, a teraz już sobie nie wyobrażam czasu w takim trybie, w którym byłem przedtem. Myślę, że takie hasło, które...

„Będzie już z 9 lat jak tutaj jeżdżę z Michałem i jego ekipą na te wyjazdy. Byłem typem, który raczej woli kanapę i laptopa niż wspinanie się, a teraz już sobie nie wyobrażam czasu w takim trybie, w którym byłem przedtem. Myślę, że takie hasło, które pojawiło się w moim życiu też. przez te wyjazdy „wychowanie przez przygodę” to jest takie motto które już od lat przyświeca naszej rodzinie. Ja szukam tu możliwości zbudowania relacji z dziećmi i żeby te relacje zespolić w emocjach jak jest ciężko, jak jest wyzwanie, jak uruchamiają się prawdziwe emocje u mnie i u dzieci to jest tak jak metal, który się spawa on topi się z dwóch stron i powstaje spaw, który jest mocny, nie da się go rozłączyć i dla mnie te wyjazdy to jest właśnie coś takiego: to jest takie spawanie tego bycia z dzieciakami, gdzie uruchamiają się u mnie i u dzieci różne rzeczy, których nie widzę na co dzień, widzimy siebie nawzajem, mamy możliwość pogadania. Bo jest tu bardzo dużo takich elementów warsztatowych, związanych z komunikacją, relacjami, nazywania rzeczy których często nie potrafimy nazwać, a przecież tak długo jak rzeczy nie nazwiemy to nie wiemy, że mamy z nimi do czynienia. Te wyjazdy, to bycie tutaj w przyrodzie, pozwala mi je nazywać i później jakoś świadomie pracować nad nimi. To co się tu dzieje to przecież uświadamianie sobie co to jest ojcostwo, co to jest rodzicielstwo, co ja mam tu do zrobienia, czego trzeba nauczyć dzieci, żeby dały sobie radę ze sobą, z emocjami i z innymi w świecie.

Uczestniczyłem w zagranicznych szkoleniach survivalowych w Rumunii i Laponii z gotowymi na wyzwania ojcami. Daje mi to cel do treningu i dbania o swoją sprawność fizyczną na co dzień, co jest trudne. Jeśli mam cel i zobowiązanie do przygotowania się razem z moim zespołem, którego jestem częścią na wyprawie, to mam motywację do ćwiczeń. To konkretny wyjazd, gdzie często jest ciężko, trzeba być przygotowanym fizycznie, żeby wrócić całym i zdrowym. To jest dla mnie czas bycia w takich okolicznościach, w takiej przyrodzie, w takich miejscach w których w życiu bym nie pomyślał, że mogę być, a przez to, że jest zespół, któremu mogę zaufać, jest Michał, któremu ufam już od lat, to mogę pojechać w takie miejsca, gdzie sam bym się nie wybrał. Laponia, cudowna przygoda w jednym z najstarszych parków narodowych Europy, dwa lata temu fantastyczna przeprawa przez kanion w Rumunii, tydzień czasu spędzony w outdoorze bez telefonu, bez codzienności, w ciszy bez ludzi, naprawdę coś wspaniałego. To daje mi świadomość, że stać mnie na wiele, mogę więcej niż myślę, więcej przejść, przepłynąć przewspinać, przejechać na linie.

Przyjeżdżam tutaj już od dwóch lat, teraz z kolejną córką. To, co jest dla mnie najważniejsze tutaj to dwie rzeczy. Pierwsza, że są super przygody, które trudno byłoby samemu zorganizować, a druga, to to, co odkryłem, takie wyjazdy 1 na 1 z dzieckiem...

Przyjeżdżam tutaj już od dwóch lat, teraz z kolejną córką. To, co jest dla mnie najważniejsze tutaj to dwie rzeczy. Pierwsza, że są super przygody, które trudno byłoby samemu zorganizować, a druga, to to, co odkryłem, takie wyjazdy 1 na 1 z dzieckiem, gdzie możesz całą uwagę poświęcić jemu, co jest bardzo rzadkie w codzienności.

Możemy się trochę poprzełamywać ! Ja jako ojciec spędzam więcej czasu z Hanią i w zasadzie poznaję ją lepiej, ona mnie też poznaje w różnych sytuacjach. To jest dobre spotkanie z moją córką. Jesteśmy w gronie innych ojców, co daje okazję podpatrzeć, ...

Możemy się trochę poprzełamywać ! Ja jako ojciec spędzam więcej czasu z Hanią i w zasadzie poznaję ją lepiej, ona mnie też poznaje w różnych sytuacjach. To jest dobre spotkanie z moją córką. Jesteśmy w gronie innych ojców, co daje okazję podpatrzeć, po podglądać jak oni się zachowują, jak współpracują z dziećmi i z tego też czerpię. Na początku Hania trochę się bała, ale na kolejnych i kolejnych wyjazdach w ramach cyklu rocznego Szkoły Przygody Taty i Dziecka nabiera pewności siebie, dzięki temu podoba jej się to i chce uczestniczyć, a nawet więcej, znajduje chęć do działań w domu, do aktywności na zewnątrz.

Z CentrumPrzygody jeżdżę regularnie z dziećmi już od 10 lat. Byliśmy również całą rodzinną na rodzinnym wyjeździe, moja żona też zachwycona była. Ogólnie REWELACJA - unikatowy mix zabawy-przygody, survivalu i rozwoju relacji rodzic-dziecko. Bardzo fa...

Z CentrumPrzygody jeżdżę regularnie z dziećmi już od 10 lat. Byliśmy również całą rodzinną na rodzinnym wyjeździe, moja żona też zachwycona była. Ogólnie REWELACJA - unikatowy mix zabawy-przygody, survivalu i rozwoju relacji rodzic-dziecko. Bardzo fajne podejście do dorosłych i dzieci oparte na partnerstwie (każdy sam decyduje co jest dla niego OK). Na każdym wyjeździe wzrastałem zarówna ja, moje dziecko i nasza relacja. Polecam